1. Υψηλή ψυχολογική νόσηση συνδέεται με τις χρόνιες παθήσεις

Όλες οι μελέτες δείχνουν πως  κάθε μια από τις τρεις ασθένειες που έχουμε επιλέξει συνδέεται με  υψηλή ψυχολογική νόσηση. Παραδείγματος χάριν, η συχνότητα κατάθλιψης στους ασθενείς με ΧΑΠ είναι 2,5 φορές υψηλότερη από τον γενικό πληθυσμό, ενώ η παρουσία διαβήτη διπλασιάζει τις πιθανότητες συννόσησης  με κατάθλιψη σε σύγκριση με τα άτομα χωρίς διαβήτη.  Υπάρχουν ανάλογα στοιχεία σχετικά με την υψηλή ψυχολογική συννόσηση στις ρευματολογικές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένων των προηγούμενων μελετών του κύριου ερευνητή.

 

2. Τα Ψυχολογικά Συμπτώματα συνδέονται με Κακές Εκβάσεις Υγείας 

Η παρουσία ψυχολογικών συμπτωμάτων στους ασθενείς με χρόνιες νόσους συνδέεται με κακές εκβάσεις υγείας και στις τρεις ασθένειες. Η κατάθλιψη έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην Ποιότητα Ζωής των ασθενών με ΧΑΠ, σακχαρώδη διαβήτη και με ρευματολογικά νοσήματα. Στον διαβήτη, η κατάθλιψη έχει συνδεθεί με χειρότερη αυτοφροντίδα, ενώ η υιοθέτηση ενός αμυντικό προφίλ του τύπου της αυτοθυσίας έχει συνδεθεί με κακή συμμόρφωση με τη θεραπεία.  

 

3. Η Ψυχολογική Συννόσηση συνδέεται με Αυξημένες Δαπάνες Υγείας 

Η παρουσία ψυχολογικών συμπτωμάτων συνδέεται με αυξημένη χρήση υπηρεσιών υγείας και με αυξημένες  δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης στους ασθενείς με χρόνιες νόσους . Επιπρόσθετα, εκείνοι που πάσχουν από καταθλιπτική διαταραχή είναι δύο φορές πιο πιθανό να χρησιμοποιήσουν τα ΤΕΠ από εκείνους που δεν πάσχουν από κατάθλιψη. Στο διαβήτη, οι συνολικές δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης είναι 4,5 φορές υψηλότερες για τα άτομα με κατάθλιψη απ'ο ό,τι για εκείνα χωρίς κατάθλιψη.

 

4. Οι Αντιλήψεις για τη Νόσο (Illness Perceptions) συνδέονται με την Έκβαση  

Η γνώση που έχουν οι ασθενείς για τη νόσο τους και οι αντιλήψεις τους γι’ αυτή αποτελούν κρίσιμους παράγοντες για τη καλύτερη δυνατή τήρηση της φαρμακοθεραπείας στους ασθενείς με χρόνιες νόσους.  

 

5. Η Θεραπεία της Κατάθλιψης Βελτιώνει την Έκβαση  

Στο διαβήτη, η θεραπεία της κατάθλιψης επιφέρει μια βελτίωση στα συμπτώματα χωρίς να αυξάνει το κόστος της φροντίδας, καθώς υπάρχει εξοικονόμηση  μέσω της μείωσης των ιατρικών δαπανών από την αποφυγή της νοσηλείας ή άλλων μορφών ιατρικής φροντίδας.  Τέλος, μια βελτιωμένη αυτοφροντίδα στον διαβήτη μειώνει επίσης τις δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης.